Over ‘Youth’ en David Bowie

Een scène uit de film Youth: de oude regisseur Mick (Harvey Keitel) maakt het verschil tussen jong en oud zijn duidelijk. Met een verrekijker. Kijkend door een verrekijker zie je wat veraf is dichterbij. Zo is het als je oud bent. Maar keer je de verrekijker om, dan zie je alles ver weg. Zo kijkt de jeugd, aldus Mick.
Ik zag Youth kort na het overlijden van David Bowie. Bij de scène met de verrekijker moest ik aan Bowie denken: hoe voor hem de verte dichtbij was gekomen. En daarvan getuigt Blackstar, zijn recente album, dat meerdere verwijzingen naar de dood heeft. Het meest duidelijk op de single ‘Lazarus’: 

David Bowie (foto Sony Music)

Look up here, I'm in heaven
I've got scars that can't be seen.
Blackstar is een moedig album van een eigenzinnig artiest die de dood in het gelaat keek en daarvan verslag deed. 
Wat een verschil met de maatschappij, waarin velen gedachten aan de dood ontwijken, grote levensvragen ontlopen en vergeten hoe kostbaar onze dagen zijn. Maar op een dag is het alsof je door een verrekijker ziet. Dan is de verte dichtbij gekomen.