Boeiende pianodemo's van The Waterboys

Een van mijn favoriete cd's van de laatste jaren is In a Special Place van The Waterboys. Misschien een opmerkelijke keuze, want het is een cd vol oude demo's. Hieronder mijn recensie (uit 2011) van dit album.

This Is the Sea van The Waterboys (uit 1985) behoort tot de beste pop/rockalbums aller tijden. Met rijkelijk geïnstrumenteerde songs vol verwijzingen naar natuur en spiritualiteit vestigde de groep van bandleider Mike Scott duidelijk zijn naam. De pers kwalificeerde de songs als big music en single 'The Whole of the Moon' werd een hit in meerdere landen.

Benieuwd naar het ontstaan van dit succesvolle album? Welnu, onlangs verscheen In a Special Place, een collectie vol demo's die aan de basis lagen van This Is the Sea. De demo's werden begin voorjaar 1985 in een tot studio omgebouwde schuur opgenomen. Je hoort alleen Mike Scott, die met gepassioneerde zang en stevig pianospel zijn songs voordraagt. Tussen de liedjes door bladert hij in zijn tekstboek.

Scott speelt en zingt onder meer 'Don't Bang the Drum' (de cd-titel is een zinsnede uit dit lied), 'Be My Enemy', 'The Pan Within' en natuurlijk 'The Whole of the Moon'. Al deze songs verschenen later - in uitgebreide vorm - op This Is the Sea. Interessant om nu deze prille, kale beginversies te horen.

Op In a Special Place staan ook songs die This Is the Sea niet haalden, maar desondanks zeer de moeite waard zijn, zoals 'Winter in the Blood', 'The Day I Ran out of People' en 'Paris in the Rain'. Scott had deze songs nog niet genoeg uitgewerkt, vond hij. Dat het grimmige 'Custer's Blues' niet op This Is the Sea terecht kwam, snapt hij echter niet: 'Een onbegrijpelijke beslissing van mij.'

In a Special Place bestaat trouwens niet alleen uit pianodemo's. Aan het slot van de cd vinden we een uitgebreide demo van 'Old England' en een remix van 'Trumpets' (beide bekend van This Is the Sea). Misschien wat raar om de cd zo te besluiten, maar Scott wil hiermee aantonen hoe de muziek zich kan ontwikkelen vanuit haar 'pure oorsprong'. Een boeiend gegeven en - naast de schoonheid van de songs - een extra aansporing om In a Special Place aan te schaffen.

The Waterboys, In a Special Place, EMI Records

The Wedding Party

Lang leve de tweedehands boekwinkeltjes. Ze maken me soms heel vrolijk. Onlangs nog, toen ik de verhalenbundel The Wedding Party van de Britse schrijver H.E. Bates bestelde. Een bundel die ik jaren terug – in 1994 - had gelezen. Destijds leende ik het van de bibliotheek. Waarom ik uitgerekend dit boek leende, is een verhaal apart.
In de zomer van '94 zag ik met veel plezier Four Weddings and a Funeral in de bioscoop. In de bieb trok een boek met wedding in de titel dan ook extra mijn aandacht. Ik leende het en las thuis de fraaie verhalen over de meest uiteenlopende personen.
Een tijdje terug dacht ik opeens weer aan The Wedding Party: zou het nog in de bieb liggen? Helaas, het was er niet meer. Ik gaf de moed niet op en keek op www.boekwinkeltjes.nl. En jawel, er waren zowaar enkele winkeltjes die het (tweedehands) verkochten. Gauw bestelde ik een exemplaar bij een van hen; na enkele dagen lag het in de bus.
En nu beleef ik na jaren opnieuw de lotgevallen van alle personages in The Wedding Party. Zo is er de verbitterde zus van de bruid in het titelverhaal en de verwarde man in ‘The Primrose Place’, die een diep verlies met zich meedraagt.
Niet dat The Wedding Party vol staat met droevigheid. Sommige verhalen zijn juist heel luchtig, zoals ‘Early One Morning’. Hierin ziet een echtpaar ’s ochtends vroeg een man in hun tuin die zijn parkiet probeert te vangen. En in het tragi-komische ‘The Sun of December' krijgt een oudere man geregeld bezoek van een vermoeiende, snobistische vrouw. De ik-persoon ziet het gelaten aan.
Variatie genoeg dus in The Wedding Party. In ieder verhaal doet de schrijver je belanden in een wereld die dan weer melancholiek, dan weer komisch is. Als het leven zelf. De omslag vermeldt het al: Each one is a slice of life – your life.