donderdag 16 juni 2016

Een soldaat uit de grote oorlog

Er zijn van die boeken die een blijvende indruk op je maken. Een soldaat uit de grote oorlog is zo’n boek. Ik las het vorig najaar en nog moet ik er vaak aan denken. Het is een omvangrijke roman (732 bladzijden) uit 1991, geschreven door Mark Helprin, meest bekend van het verfilmde Winter’s Tale
Een soldaat uit de grote oorlog speelt zich deels af in ItaliĆ«, 1964. De oude professor Alessandro Giuliani neemt in Rome de bus om zijn zus, die zeventig kilometer verderop woont, te bezoeken. Als een jongen net de bus mist, weigert de chauffeur voor hem te stoppen. Daarop stapt Giuliani boos de bus uit en vervolgt hij zijn reis te voet met de jongen. Al lopend vertelt de professor hem zijn levensverhaal, waaronder zijn belevenissen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Hierin diende Giuliani als soldaat in het Italiaanse leger en maakte hij tal van ontberingen mee. 
Helprin beschrijft de belevenissen van Giuliani uitvoerig. Naast de oorlog speelt ook de liefde een grote rol in deze roman, die prachtige poĆ«tische passages bevat. Het maakt Een soldaat uit de grote oorlog tot een loflied op het leven, waarin - ondanks de wreedheid van oorlog - de schoonheid van kunst, liefde en natuur overeind blijft. Een aanrader dus.

woensdag 15 juni 2016

Reorganisatie

Anderhalf jaar geleden, november 2014, wijdde ik een blog aan de situatie op mijn werk (zie hier). In die tijd was net de zogeheten transitiefase ingegaan. Een fase waarin medewerkers de tijd hadden zich (bijvoorbeeld met cursussen) te richten op de toekomst. Een toekomst die per medewerker kon verschillen. Immers, door de toegenomen automatisering zou een aantal banen verdwijnen.
Inmiddels is bekend dat per april 2017 een reorganisatie van start gaat. Bijna een kwart van de circa honderd medewerkers verliest zijn of haar baan. Ik heb het geluk niet bij die groep te zitten. Voorlopig zit ik dus veilig. 
Mijn blog van anderhalf jaar terug heette ‘Heel wat vragen’. De vragen over mijn toekomst zijn gebleven. Ook al heb ik me verder ontwikkeld in mijn werk, zekerheid heb ik niet. Wie weet komt na volgend jaar een nieuwe reorganisatie. In onrust afwachten lijkt dan ook geen optie.