auto's staan langs de rivier.
Boven elke schoorsteentop
een land waarin de bus niet stopt.
Een land waarnaar geen kaart verwijst,
een bruidspaar in een fotolijst,
daar waar de piano staat
en droefheid uit je ogen gaat.
Dans voorbij de werkelijkheid
en we zien hoe ver ons uitzicht reikt.
Een land zo ongerept en vrij,
een land dat wacht op jou en mij.
Zie de sneeuw, waar paarden gaan
en kinderen verwonderd staan.
Dans voorbij de werkelijkheid
en we zien hoe ver ons uitzicht reikt.
Een land zo ongerept en vrij,
een land dat wacht op jou en mij.
(vertaling van 'My True Country', Paul Buchanan)
In mijn vertaling heb ik mijzelf wat vrij gelaten. Zo heb ik veel nagedacht over de titel. Een letterlijke vertaling als 'Mijn echte land' vind ik niet mooi. En 'Mijn ware land' klinkt teveel als 'warenland', wat ik associeer met een groot warenhuis.
'Mijn land' dan? Nee, dat komt me te chauvinistisch over. Is ook niet de bedoeling. Blijft over: 'Een land'. Dat bevalt me wel, een wat dromerige titel. Past wel bij deze song. Luister maar.
