Gabriel

Als ik aan engelen denk, schieten me meteen heel wat liedjes te binnen. Vaak zijn het van die zoetsappige liefdesliedjes waarin een zanger zijn geliefde als een engel ziet. Maar gelukkig, er zijn toch ook uitzonderingen. Liedjes die je verrassen, haast onverwacht tot je komen. Ik zou haast zeggen: zoals het een engel betaamt.

Eind 2002 zat ik in het Utrechtse Vredenburg bij een concert van de Ierse zanger Luka Bloom. Hij bracht halverwege het concert een nieuwe song, getiteld 'Gabriel'.

Bij de eerste klanken viel de zaal compleet stil. Als ik de song nu weer beluister, voel ik die stilte weer. Want ik hoor een breekbaar lied, geboren uit kwetsbaarheid, overgave, maar ook vertrouwen. Vertrouwen op een engel.

De zanger roept Gabriel aan: 'Verlaat me nooit, blijf bij mij.'

Gabriel, can't you hear me
Hear me call in the night
Gabriel, never leave me
Just stay here by my side

Zijn engel waakt over hem. De zanger sluit zijn ogen aan het einde van de dag en ligt in de armen van zijn engel.

My angel watches over me
And keeps me from all harm
I close my eyes at the end of the day
And lie in my angel’s arms

Zijn engel kent de donkerste plekken in zijn ziel, maar houdt van hem als hij dat zelf niet kan. Hij vertelt wat hem verteld moet worden.

My angel knows the darkest places
Deep down in my soul
And loves me when I can’t myself
And tells what I need to be told

De song eindigt met een wens. 'Als ik mijn weg kwijtraak of een misstap maak, zeg dan dat het goed komt met mij.'

If I lose my way or step out of line
Let me hear you say, I'll be fine
My angel, my angel

Die laatste woorden, 'Mijn engel, mijn engel', zijn er niet zomaar.
Nee, ze zeggen dat de engel nabij is. En daarmee keert het lied terug naar de beginregels en is het rond: 'Verlaat me nooit, blijf bij mij.'

In het voorbijgaan

Dit gele licht is niet genoeg
om licht te brengen in de nacht.
De straat laat elke klank weerkaatsen:
geluid dat ik nu heel goed ken.
De stad bezat mijn jonge jaren,
nu heerst vooral de stilte nog
en denk ik aan de weinigen
die ’t leven ooit ten volle leefden.

Dit gele licht leidt mij naar huis,
over de straat, rivier van steen.
Mis jij vannacht ook oude vrienden?
Dan ben je niet alleen.

'In het voorbijgaan' is mijn vrije vertaling van de song 'In Passing' (Adrian Borland, 1957-1999).